2ος ὔμνος
ἘξομολογοῦμαιΣε, Κύριε
τήν ἀγάπη τῆς καρδιᾶς μου,
τήν όλόθερμη ἔλξη τῆς ψυχῆς μου
τήν νοερά σκέπη τῆς θείας χάριτός σου,
φωτίζουσα τό νοῦ μου μέ τό Θεῖο φῶς,
κραυγάζοντας Πολυέλεε Θεέ μου,
γλυκύτατε Κύριε τῆς ἀγάπης
σ’ἀγαπῶ θερμότατα
μέ καιομένη καρδιά
ποθώντας τή θεία ἀγάπη σου
αἰχμαλωτισμένος ἀπό Θεῖο ἔρωτα
ἀδιάλειπτα μένω ἑνωμένος
μαζί σου, γιά νά γνωρίσω
τό θεῖο ἔλεος τῆς ἀγάπης Σου.
Ἡ καρδιά μου σ’ἀναζητᾶ
μέ δάκρυα ἀγάπης
καί ποθεῖ τήν πλήρη
μέθεξη τῆς ἁγιότητάς Σου
γιά νά ἀναπαυθῶ στήν ὀμορφιά
τῆς οὐράνιας Βασιλείας Σου.
Κύριε, ἀπειρόκαλε, σοργικέ,
δίδαξέ με νά σ’ ἀγαπῶ τέλεια,
οὐράνια, ἀγγελικά, ἁγια
μέ πνεῦμα μετανοίας
καί μέ δάκρυα κατανὐξεως.
Κύριε καί δέσποτα τῆς ζωῆς μου
εὐσπλαγχνικέ, φιλάνθρωπε, ἀναμάρτητε,
ἀθάνατε, φώτισόν τό νοῦ μου
ἵνα πορεύομαι στή ζωή μου
μέ ἀγάπη καρδιᾶς,
μέ εἰρήνη Θεοῦ,
μέ καθαρότητα ψυχῆς,
μέ πραότητα θείας ἀρετῆς,
μέ σύνεση ἁγίου,
μέ μακροθυμία ταπεινοῦ,
μέ σοφία διακρίσεως,
μέ ἁγιασμό Θεοῦ,
ὥστε νά καταστῶ δοχεῖον θείας χάριτος
κοινωνός θείων μυστηρίων
πρός δόξα τῆς Τριαδικῆς Θεότητας. Ἀμήν.
