Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

1ος Ὕμνος

Κύριε, γλυκύτατε τῆς θείας ἀγάπης πού τρέφεις μέ τό Θεῖο αἷμα σου καί τό Πανάγιον Σῶμά σου κάθε ψυχή πού σέ λατρεύει μέ τήν καρδιά του, δέξου τήν ἀγάπη τῆς καρδιᾶς μου που δέν σέ ξεχνᾶ ποτέ άλλά δίνεται νύχτα καί ἡμέρα σέ ἀδιάλειπτη προσευχή γιά νά σέ νιώθει κατάκαρδα μέχρι τά βαθύτατα σημεία τῆς ὑπάρξεώς της.

Κύριε, ἀγαπημένε μου τῆς καρδιᾶς μου, εἶμαι ἐραστής τῆς ἀγάπης Σου πού ζῶ γιά Σένα. Ἡ ζωή μου δέν ὑπάρχει χωρίς ἐσένα. Ἡ ψυχή μου διψᾶ ἀπό τή θεία παρουσία Σου. Ἡ καρδιά μου πεινᾶ ἀπό τή θεία ἀγάπη Σου. Δέν ἀντέχω χωρίς νά μήν αἰσθάνομαι τήν ἀπαλή παρουσία Σου. Εἶμαι ὅλος ἀγάπη γιά Σένα.Εἶμαι πλήρης ἀγάπης γιά Σένα. Εἶμαι ὅλος δικός Σου καί δέν ποθῶ τίποτα ἐκτός ἀπό Σένα. Εἶμαι ἕνα ἐρείπιο όταν δέν σέ νοιώθω μέσα μου. Εἶμαι νεκρός ὅταν ἀπομακρύνεσαι ἀπό κοντά μου.Εἶμαι πλασμένος γιά νά σέ ἀγαπῶ καί δέν μπορῶ νά σκεφτῶ τίποτα ἐκτός ἀπό Σένα. Εἶμαι ἀλλοιωμένος ἀπό τή θεία ἀγάπη Σου πού ξεχνῶ τούς πάντες ἀπό τόν θεῖο ἔρωτα πού ἔχω γιά Σένα. Ὁ θεῖος πόθος μου εἶναι τόσο μεγάλος γιά Σένα πού γίνομαι ὅλος φωτιά στήν ἕνωση μαζί Σου.Δέν ἑρμηνεύεται αὐτό πού νοιώθω γιά Σένα.Νύχτα καί ἡμέρα Ἐσένα σκέπτομαι.Ἡ καρδιά μου εἶναι κολλημένη πάνω Σου.Ἡ ψυχή μου εἶναι δεμένη στήν ἀγάπη Σου. Ὁ νοῦς μου μόνο Ἐσένα σκέπτεται χωρίς νά δέχεται κανένα λογισμό ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου. Ἡ ψυχή μου εἶναι ὅλη δική σου χωρίς νά θέλει τίποτα δικό της. Τό σῶμα μου μαραίνεται ἀπό τήν νηστεία, διότι ξεχνῶ να τραφῶ, αφήνοντας τά πάντα γιά ἀδιάλειπτη προσευχή, γιά ἀδιάλειπτη ἕνωση μαζί Σου, γιά ἀδιάλειπτη κοινωνία σου. Εἶναι μεγάλος ὁ πόθος μου γιά Σένα πού ξεχνῶ άκόμη καί νά κοιμηθῶ διότι πλέον δέν ζῶ ἐγώ ἀλλά ζεῖ μέσα μου ἡ αἰώνια ἀγάπη Σου. Ζεῖς μέσα στήν φτωχική κατοικία τῆς καρδιᾶς μου. Σε ποθῶ τόσο πολλή πού δέν ἔχω ὄρεξη οὔτε γιά φαγητό και οὔτε νά πιῶ νερό. Σέ ποθῶ ὅλος μέχρι βαθιᾶς καρδιακῆς καί πνευματικῆς ἡδονῆς πού χάνομαι ὅλος ἀπό τόν κόσμο καί ζῶ τήν μεγαλωσύνη τῆς ἀγάπης Σου στίς καθημερινές ἀγρυπνίες μου. Ὁ ὕπνος δέν μέ παίρνει διότι εἶσαι μέσα μου, εἶσαι σέ ὅλη τήν ὕπαρξή μου, εἶσαι στήν καρδιά μου, στόν νοῦ μου, στήν ψυχή μου,στά πάντα πού κατέχω στή ζωή μου. Δέν ξέρω τί νά κάνω ἀπό τήν μεγάλη ἀγάπη πού ἔχω γιά Σένα, μοναδικέ ἀγαπημένε τῆς καρδιᾶς μου. Κλαίω μέ λυγμούς γιά τήν μεγάλη ἀγάπη πού ἔχω γιάΣένα και φοβᾶμαι μήπως σέ χάσω καί τότε θά χάσω τά πάντα.Τά δάκρυα μου ρέουν ἄφθονα ἀπό τήν ἀπέραντη ἀγάπη μου γιά Σένα. Κύριε μου,σ’ἀγαπῶ πάρα πολλή. Σέ ἀγαπῶ τόσο πολλή πού τό ὄνομά Σου εἶναι χαραγμένο μέσα στήν καρδιά μου,μέσα στό νοῦ μου, μέσα στήν ψυχή μου, σέ ὅλη τήν ὕπαρξή μου.Δέν μέ καταλαβαίνεις πόσο πολλή σ’ἀγαπῶ; Ζῶ ἀπό Σένα γιά Σένα.Ζῶ μόνο γιά Σένα.Ἔλα κοντά μου Κύριε τῆς καρδιᾶς μου, ὕψιστε Θεέ μου, καί ζῆσε μέσα μου.Πόσο σ’ἀγαπῶ δέν μπορῶ νά σοῦ τό ἐκφράσω! Αὐτό πού μπορῶ νά σοῦ πῶ, εἶναι ὅτι ἡ ζωή μου ἀπό μικρός ἦταν δοσμένη σέ Σένα. Ζοῦσα μόνος καί δέν ποθοῦσα τίποτα ἀλλά μόνο ἐσένα νά ἔχω κοντά μου. Μόνο Ἐσύ μέ καταλάβαινες και μέ βοηθοῦσες στίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς μου.Ἦσουν παρών σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μου.Σε ἀγαποῦσα ἀπό μικρός, ἀπό τήν στιγμή πού καταλάβα τόν ἑαυτό μου. Μέ τό χρόνο αὐξανόταν ἡ ἀγάπη μου γιά Σένα.Ἔχω φθάσει, Κύριε, νά σ’ἀγαπῶ τόσο πολλή πού δέν μπορῶ νά ζήσω χωρίς Ἐσένα.Εἶσαι τά πάντα γιά μένα.Εἶσαι ὅλος δικός μου.Εἶσαι ὅλη ἡ ζωή μου. Εἶσαι μέσα μου!Εἶμαι μέσα Σου!Εἶσαι ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ γιά μένα! Εἶσαι τό δροσερό ἀεράκι πού μέ ἀναπαύει μέσα στή ζέστη τοῦ καλοκαιριοῦ! Εἶσαι ὀ αὐγερινός πού φωτίζει τήν ἡμέρα τῆς ζωῆς μου! Εἶσαι ἡ χαρά τῆς ζωῆς μου πού μέ ζωντανεύεις μέ τήν θεία παρουσία Σου!Εἶσαι τό φῶς τῆς ψυχῆς μου! Εἶσαι ἀπλά γιά μένα ἡ ὀμορφιά τῶν ὀφθαλμῶν μου πού γλυκαίνεται ἡ καρδιά μου ἀπό τήν θεία παρουσία σου!Εἶσαι τά δάκρυα τῆς ἀγάπης μου πού στάζουν μέσα στόν ὄμορφο κόσμο τῆς Θεϊκῆς ἀγάπης Σου!Εἶσαι τά πάντα γιά μένα!Ἔτσι νοιώθω. Ἔτσι σ’ἀγαπῶ. Ἐπιθυμῶ νά σ’ἀγαπῶ ἀκόμη πολύ περισσότερο, μέ μεγαλύτερη ὀρμή, μέ μεγαλύτερο πάθος,μέ μεγαλύτερη θερμότητα καρδιᾶς, μέ περισσότερη δύναμη. Ἐπιθυμῶ νά σ’ ἀγαπῶ τόσο πολλή ὥστε ἀπό τήν μεγάλη θερμότητα ἀγάπης μου γιά Σένα νά λιώνουν οἱ πάγοι, νά σπᾶνε τά βράχια, νά διαλύεται κάθε κακό ἀπό μπροστά μου. Ἐπιθυμῶ νά σ’ἀγαπῶ τόσο πολύ πού κανένας ἄλλος νά μήν σέ ἔχει ἀγαπήσει τόσο πολύ..Ἡ ἀγάπη μου γιά Σένα αὐξάνεται κάθε μέρα. Αὐξάνεται.Καί ὅλο αὐξάνεται! Δέν ἔχει τέλος. Δέν ἔχει ἀρχή.Γεννήθηκα γιά νά σ’ἀγαπῶ. Θεωρῶ πρίν νά γεννηθῶ σ’ἀγαποῦσα.Ἦλθα στή γῆ ἀπό τήν Θεϊκή ἀγάπη Σου.Κύριε συγνώμη πού σ’ ἀγαπῶ τόσο πολλή. Κύριε, συγνώμη πού σέ βασανίζω μέ τήν ἀγάπη μου, ἀλλά δέν ἀντέχω νά μήν ἐκφράσω τήν ἀγάπη μου μέ λόγια καί μέ τήν καρδιά μου. Τώρα ἠσύχασα πού σοῦ τά εἶπα.Ηρέμησα.Κύριε σ’εὐχαριστῶ πού μέ ἀγαπᾶς. Σ ἐυχαριστῶ πού σ’ἀγαπῶ.Σ’εὐχαριστῶ ἄπειρα.Σ’εὐχαριστῶ μέσα ἀπό τήν καρδιά μου.Σ’εὐχαριστῶ! Σ’εὐχαριστῶ! Σ’εὐχαριστῶ! Δοξασμένο τό ἄγιον λατρευτικό ὄνομά Σου εἰς τούς αἰῶνες τῶν αἰώνων.Ἀμήν.